Ang Ilaw ng Tahanan

Ang ina ang ilaw ng tahanan, gumagabay sa mga anak, nagtuturo ng mga magagandang asal, nagbibigay ng mga payo, gumagawa ng mga paraan kung papaano mapadali ang mga gawain sa bahay, ginagawa ang lahat para sa ikabubuti ng pamilya at higit sa lahat, pamilya ang laging unang iniisip.

Kay laki ng ginagampanan ng isang ina sa pamilya diba? Ang swerte kaya ng bawat tao ng bawat pamilya pag may ina pang nagbabantay sa kanila.

Pero sa kinalakihan kong pamilya, noong nakikita ko pa ang ina ko, hindi ganyan ang ina ko. Palagi nalang niya akong binabalewala at kapag may nagawa lang akong pinakamaliit na hindi niya maintindihan, parang maliit nalang ang kulang, papatayin na ako.

Para bang napakalaki na ng aking pagkakasala sa kanya. Wala nalang akong magawa, iiyak na lamang. Pag may problema ako, wala akong mapagsabihan dahil baka wala namang makikinig.

Iniwanan ako ng aking ina dahil sa panibago niyang pamilya at ako nag-iisa, nangungulila sa pagmamahal, pagmamahal ng isang ina na ipinagkait sa akin.

Minsan pag nag-iisa ako, iniisip ko siya. Tinatanong ko ang aking sarili kung ano rin kaya ang iniisip ngayon ng aking ina? Sabay sakit ng aking dibdib kasi nga sa sakit na nadadama ko sa tuwing maiisip ko siya. Ang ginagawa ko nalang, nililibang ang sarili para maibsan ang sakit. Pero sa likod ng buhay na 'to, hindi ako nawala sa sarili hindi ako naging masamang tao at higit sa lahat, mabubuti ang mga naging kaibigan ko. Na kahit ganito ako, may lugar parin sa aking puso ang pagiging masayahin sa kamay ng aking mga kaibigan.

Ikaw, ang swerte mo kaya nuh? May inang nagbabantay sayo, may nag-aaruga at may gumagabay.

Kaya paka-ingatan mo ang iyong ina hanggat andiyan pa siya. Bigyang halaga ang mga pagpapayo at pag-aasikaso niya sayo at susuklian mo ng buong-buo kung ano man ang kanyang nagawa sa buong buhay mo.

Dahil nga, kahit na anong gawin mo, sa huli, sa iyong ina ka parin uuwi. Pahalagahan mo ang iyong ina.